Zeventig jaar geleden, rond deze tijd, viel het Duitse leger ons land binnen. Voor velen begon een harde tijd, leven op rantsoen was geen lachertje. M’n grootvader had blijkbaar niet veel te kort. Ze waren bouwaannemers in Herentals, sliepen op matrassen met graan gevuld, gingen langs de molenaar en kwamen met de kruiwagen vol bloem en bezettersgerief door de Duitse linies… ‘kalk’ werd immers niet in beslag genomen.
Bij m’n grootmoeder,… toen het lief van m’n grootvader,… was het heel wat minder: zij moesten wel aanschuiven met hun rantsoenbonnen. Toen ze op een dag van m’n grootvader een fles ‘fijn olie’ meekreeg en er overgelukkig met naar haar ouders in Zandhoven fietste, glipte de fles uit haar tas … weg olie…
Nog een verhaal uit de oorlog, maar de eerste dan … M’n grootvader, toen een jaar of zes stond aan zijn voordeur een boterham met boter en suiker te eten … een ander manneke passeerde en wilde de boterham ruilen voor een meikever in een luciferdoosje. M’n grootvader vond de ruil maar niks en at zijn boterham verder op … Toen hij bijna tachtig was had hij er nog wroeging van.

Momenteel loopt er bij radio 1, in het programma ‘Peeters & Pichal’ een rubriekje over ‘overleven op oorlogskost’.
Ze vroegen hun luisteraars om hen recepten en eetverhalen uit de tweede wereldoorlog te bezorgen, met leuke radio en een leuk digitaal ‘oorlogskost-receptenboekje’ als resultaat .
Ik kan jullie de ajuinsaus ten zeerste aanbevelen, deze staat bij ons thuis regelmatig op de tafel.