lasagne met gegrilde groenten
Een verwittigd man of vrouw is er twee waard, bij deze geef ik het mee, dit is een tijdrovend recept. Maak best meteen een dubbele portie om het vriesvak aan te vullen voor drukke dagen of van die momenten dat de zin om te koken ontbreekt.
Goed voor 4 personen.
ingrediënten
voor de tomatensaus
2 uien
2 teentjes look
1 rode chilipeper
1 dl wijn
400 g tomatenstukjes
500 g tomatenpulp
70 g tomatenpuree (geconcentreerd)
2 blaadjes laurier
takje tijm
scheutje olijfolieIngrediënten voor de gegrilde groenten
300 g verse spinazie
250 g grote Parijse champignons
1 courgette
2 rode paprika’s
1 aubergine
scheutje olijfolieIngrediënten voor afwerking
18 lasagnevellen (kant-en-klaar)
400 g ricotta
150 g Parmezaanse kaas
1 bolletje mozzarella
snuifje Provençaalse kruiden
peper
snuifje grof zout
voor de tomatensaus
Pel de uien, snij ze middendoor en snipper ze in zeer fijne stukjes.
Verhit een stoofpot op een matig vuur. Schenk er een scheut olijfolie in.
Stoof de stukjes ui in de hete olie. Roer regelmatig even in de pot.
Pel tussendoor de teentjes look. Snij ze in stukjes en plet ze tot pulp. Gebruik hiervoor de zijkant van het brede lemmet van je koksmes, of grijp naar de lookpers. Roer de lookpulp door de stukjes ui in de stoofpot.
Snij de rode chilipeper overlangs in twee. Beslis of je de pittige zaadjes al dan niet mee wil verwerken. Snipper het pepertje in de allerkleinste stukjes en laat die rode puntjes meestoven met de uien. Wie helemaal niet van een pikante smaak houdt kan minder of geen chilipeper gebruiken.
Na 5 minuten stoven, kunnen de tomaten en de kruiden erbij. Begin met de blaadjes laurier en de tijm. Je kan de kruiden ook samenbinden met wat keukentouw.
Schep de geconcentreerde tomatenpuree toe en roer. Laat de puree kort meestoven, zodat de wrange smaak van de puree verdwijnt.
Schenk de witte wijn erbij en laat de alcohol verdampen. Enkele minuten later voeg je de tomatenpulp en de tomatenstukjes toe.
Laat de saus een kwartier pruttelen op een zacht vuur.
voor de gegrilde groenten
Neem een ruime ovenschaal bij de hand. Zet de grillpan op een stevig vuur en laat ze minstens 10 minuten voorverwarmen. Hoe heter de pan is, hoe krachtiger je kan grillen.
Spoel alle groenten schoon.
Schil de rode paprika’s met een dunschiller. Verdeel de vruchten in kwarten en snij het steeltje en de bleke vliesjes aan de binnenzijde weg.
Snij de courgette en de aubergine overlangs in repen van een halve centimeter breed. Veeg de paddenstoelen schoon met een beetje papier (indien nodig) en snij ze in brede schijfjes.
Leg de groenten op een schaal en besprenkel ze met een beetje olijfolie.
Zet de dampkap op en grill de groenten in beurten. Laat de pan een mooi grillpatroon bakken in de stukken paprika, courgette en aubergine.
afwerking
Spoel de blaadjes spinazie in ruim water. Verwijder de taaiste bladstelen en de middennerf van de bladeren (of gebruik jonge spinazie).
Verwarm de oven voor op 180°C.
Rasp de Parmezaanse kaas.
Neem een mengkom en roer daarin de ricotta en de gemalen Parmezaanse kaas tot een stevig smeuïg mengsel.
Kruid het kaasmengsel met flink wat peper van de molen. De Parmezaanse kaas zorgt al voor de zoute smaak.
Snij de bol mozzarella in dunne plakken en hou ze opzij.
Neem de diepe ovenschaal en schep een laagje tomatensaus op de bodem.
Schik er een vel pasta bovenop. Zorg dat het laagje lasagnevellen de hele bodem bedekt, maar vermijd dat de pastavellen elkaar overlappen.
Strijk daarbovenop een laagje van het kaasmengsel.
Leg een laag verse spinazieblaadjes op de kaas, en een deel van de gegrilde groenten. Puzzel ze samen, zodat de diverse groenten evenredig verdeeld zijn.
Strooi er een beetje Provençaalse kruiden, een beetje grof zout en wat peper van de molen bovenop.
Vervolgens is het de beurt aan een laagje tomatensaus.
Herhaal de handelingen: lasagnevellen, kaasmengsel, spinazie, gegrilde groenten, kruiden, peper en zout.
Als de maat van de schaal het toelaat leg je er nog een derde reeks laagjes bovenop.
Bovenop het laatste laagje lasagnevellen komt een laagje kaasmengsel, eventueel nog een deel geroosterde groenten (zonder spinazie). Schenk er nog wat tomatensaus over.
Werk de ovenschotel af met brokjes verse mozzarella. Verdeel ze over het hele oppervlak van de lasagne.
Plaats de lasagne in de voorverwarmde oven van 180°C. Laat ze ongeveer 60 tot 80 minuten garen. Let wel: de exacte gaartijd is afhankelijk van de dikte van je lasagne. Gebruik een prikvork om te controleren of de lasagnevellen gaar (en dus zacht) zijn.
Recept: Jeroen Meus / dagelijkse kost
Foto: Thomas Van de Water
Living Food by Minsu Kim
Met z’n ‘Living food‘ wil Minsu Kim nog een extraatje aan culinaire ervaringen toevoegen of zoals hij zelf zegt:’I designed future dining experience where food behaves like a living creature entertaining us through an empathetic connection – what if food became alive like a fictional character? What if food was able to play with our cutlery and create hyper-sensations in our mouth?’ Toch een beetje freaky als je het mij vraagt.Living Food from Min Su Kim on Vimeo.
Einde schooljaar, dat verdient een dikke …
Het einde van het schooljaar is in zicht, nog een paar vergaderingen en de vakantie kan beginnen. Dat moet gevierd worden met een etentje, cava, champagne of … Toen ik dit filmpje zag op watatenzij.nl wist ik het, dit jaar gaat deze jongen voor een dikke sigaar.
Made by Hand / No 4 The Cigar Shop from Made by Hand on Vimeo.
San Pellegrino cookingcup part II: The game is on
Een tweede belangrijk onderdeel binnen deze cookingcup is het zeilen in combinatie met gastronomisch koken, mede mogelijk gemaakt door de historische royal yacht club Compagnia della Vela.We starten dag 2 met een boottocht naar de Rialto markt waar de jonge chefs lokale producten moeten kiezen, met een vooraf bepaald budget van maximum €150, die ze tijdens de zeilrace aan boord moeten bereiden.
We hollen achter Yannick aan tijdens de inkopen, en hij zal een gerecht bereiden op basis van twee soorten peulvruchten, scheermessen, lardo & citroenverbena. Onze man straalt alle rust uit en neemt nog even de tijd voor een terrasje. De sfeer is uitgelaten onder de jonge internationale chefs.
De regatta start later dan verwacht door de grote afwezigheid van de wind. We hijsen de zeilen en verzamelen ons aan de ingebeelde meet. Het startschot gaat af en we maken meteen een valse start waarbij we vriendelijk worden verzocht terug te keren. 
De hele race verloopt verder rustig, het lijkt meer op bootje varen dan een wilde zee race. Iedereen aan boord helpt de jonge chef met het pellen van de peulvruchten en er is tijd om te genieten van het uitzicht.
Onze kapitein leidt ons naar de 4de plaats van de 10 deelnemende jonge chefs. Bij aankomst moeten we nog even inschatten wanneer Yannick kan starten met dresseren van de bordjes.
De overhandiging van de gerechten gebeurt beurtelings aan de jury die zich op een andere boot bevindt. De chef gaat van start zodra er nog twee boten voor ons liggen die, naar onze eigen inschatting, 3 minuten per boot nodig hebben om de overdracht te volbrengen. 
Ik neem nog snel enkele foto’s in de kajuit en enkele luttele seconden later is de missie volbracht.
Het gerecht zal gejureerd worden op presentatie, moeilijkheidsgraad, smaak en pairing met de gekozen drank & water. Onze man kiest hiervoor de bierchampagne Deus en als water San Pellegrino.Wat over is van de bereiding wordt op een schotel geserveerd aan de bemanning die staat te popelen om te proeven. Het valt in de smaak!
Bij elke wedstrijd hoort een prijsuitreiking. Ditmaal worden we begeleid naar het La Fenice Theatre voor een gala diner bereid door Emanuele Scarello, Chef de Patron van de twee sterrenzaak Agli Amici in Udine.
De locatie is impressionant en dit wordt mede ondersteund door een heerlijk menu. Ditmaal staat Yannick niet achter het fornuis maar kan hij meegenieten aan onze tafel. 
Na het dineren kwam de uitreiking, Amerikaan Paul Qui mag zich uitroepen als Acqua Panna & S. Pellegrino Young Chef of the Year 2013. Op vrijdag kon hij de jury overtuigen met een gerecht van rauwe makreel en een dashi van tomaat. Op Zaterdag creëerde hij aan boord van het zeilschip een Chawan Mushi. 
Van het gerechtje met de markeel heb ik kunnen genieten, het andere hebben we helaas niet kunnen zien of proeven.De people’s choice award ging naar Haviv Moshe uit Israel, die het publiek wist te bekoren met Zeebaars filet, look crème en maïs gnocchi. Jammer genoeg heeft onze landgenoot geen prijzen gehaald. Ik ga er steeds vanuit dat je kookkunsten enkel kan meten wanneer je iedereen een gerecht laat maken met dezelfde ingrediënten. Daarbij kan je duidelijk zien waar het talent zit en ga je niet af op jouw persoonlijke smaken.De avond en het event werden afgesloten met een tribute aan de Italiaanse Opera, aangekondigd door de vrouw van Pavarotti. Dit was mijn eerste kennismaking met Opera en ik heb ervan genoten.
Op zondag hadden we nog een paar uur vrij voor onze vlucht en hebben we nog even de tweejaarlijkse La Biennale di Venezia bezocht om dit gastronomisch weekend af te sluiten. Bij de overstap van de vlucht uit Venetië naar Rome hebben we nog even het hart uit ons lijf gelopen om onze vlucht te halen. Geen aanrader met een laptopzak en een zware rugzak met fotomateriaal. Stel je dit alles voor in combinatie met een broek zonder goeie ceintuur, en ik ga er van uit dat we de bewakingscamera’s leuken beelden hebben opgeleverd. Wij waren alvast zeer blij dat we de vlucht hebben gehaald en nodige calorieën hebben verbrand na dit topweekend.
Verslag & foto’s: Peter Serruys
San Pellegrino Cookingcup Part I
Dat het getal 13 niet gegeerd is onder de Italiaanse bevolking konden we al ervaren op onze vlucht, waar na rijnummer 12 dadelijk werd overgegaan naar 14. Toch doet deze 13de editie van de San Pellegrino cookingcup zich alle eer aan. We hebben mogen proeven van dit luxueuze event waarbij de jonge chefs & the Italian lifestyle centraal staan; de kunst van het dineren, het samenzijn, de passie voor het zeilen.
De plaats waar dit alles zich afspeelt is het mooie Venetië, waar we na onze vlucht meteen onze zonnebril boven halen en genieten met het haar in de wind van de boottocht richting ons Hotel.
De voor ons gereserveerde Hilton Molino Stacky wordt het centrale punt van het event. Deze oude maalderij dat omgetoverd is tot een 5 sterren hotel is indrukwekkend bij aankomst. Jij hebt haast een GPS nodig om je hier een weg te banen naar je kamer.
Bij avondval start het gebeuren en worden we begeleid naar een zaal waar we plaatsnemen en degusteren van het San Pellegrino water & zijn frisdranken ondersteund door de nodige uitleg van onze gastheer.
Aranciata Rossa, frisdrank op basis van bloedappelsienen valt in de smaak en is vanaf heden beschikbaar in de Belgische supermarkten.
Let the show begin! De met 160 man gevulde zaal wordt getrakteerd op een kleine performance waarbij elke jonge chef om de beurt op een opzwepend nummer de zaal binnenloopt met de vlag van hun respectievelijk land.
Hier krijgen we onze eerste indruk van Yannick van Aeken, die vlot zoals hij is het podium opwandelt en zelfzeker overkomt. De jonge Belgische chef heeft zijn strepen al verdiend als sous-chef in het wereldbekende NOMA restaurant. Vandaag runt hij het NEDE restaurant in Dublin samen met zijn partner.
In de toekomst start hij een nieuw restaurant in België, locatie & concept blijven voorlopig nog geheim.
Na de voorstelling werden we vriendelijk verzorcht de zaal te verlaten en ons te begeven naar de receptie in de tuin van het Fortuny museum naast het hotel. De tuin werd exclusief geopend voor dit event. Snel probeer ik nog enkele foto’s te nemen van de nog niet aangeraakte hapjes.
We betreden terug de zaal en we zien dat alle chefs volop hun gerechten aan het dresseren zijn. De opzet is dat de genodigden van de 10 gerechtjes proeven en nadien hun stem uitbrengen. Wij gingen even polsen bij Yannick die in een ontspannen sfeer zijn gerecht aan het presenteren was. Gebrande ajuin, kersen, zeewier, yoghurt en rundsbouillon die hij op een speelse manier dresseert. Elke chef neemt zijn tijd en vertelt bij het afhalen van een gerecht de keuze van de ingrediënten en hoe dit alles bereid werd.
We zien hoogstaande gerechtjes waarvan we onder de indruk zijn van smaak en combinaties. Onze stemmen tellen voor de people’s choice award. Hiernaast neemt een 8 koppige culinaire jury wie naar huis mag met de titel van The Young chef of the year 2013.
Deze eerste avond was alvast het mekka voor foodies waar je ongestoord foto’s kon nemen van je gerecht en waar iedere gast dezelfde passie deelt van lekker eten en genieten. Wordt vervolgd …
Verslag en fotografie: Peter Serruys (de man die wel een gaatje kon vrijmaken in z’n agenda)
Vreugdewipper
Flesopener, aftrekker, tsjoeper, … allemaal benamingen voor een doorgaans zuiver functioneel gebruiksvoorwerp. Niet zo voor deze Fort Standard prachtexemplaren die ik vond op ateliersolarshop.be, functioneel kan ook in stijl. Hier lijkt de term vreugdewipper meer op z’n plaats.
Foto’s: Atelier Solarshop
The Smokehouse
Eventjes een rookhut bouwen om m’n visje te roken, fantastisch!
The Smokehouse from Smith Journal on Vimeo.
Zappen maar
Midden op de dag, zonder gêne even in de zetel ploffen en van zender naar zender zappen,heerlijk, tot een zekere Antonio Carluccio op hoe kan het ook anders Njam TV, m’n aandacht trok. ‘s Avonds volgde een vrije interpretatie voor het vrouwtje.
Goed voor 2 personen.
10 gamba’s (gepeld, ontdaan van darmkanaal en met kop)
2 handen verse peterselie (fijngesneden)
gedroogde chilipepers (gemalen)
look (fijngesneden)
tomatenpulp (mag uit blik)
peper en zout uit de molen
olijfolie
pasta
Kook de pasta beetgaar terwijl je in een andere grote pan wat olijfolie verhit. Voeg look, de helft van de peterselie en gedroogde chilipepers naar smaak toe en laat even sudderen. Voeg een weinig tomatenpulp toe. Bak hierin je gamba’s aan. Voeg de overige tomatenpulp toe en kruid af met peper en zout. Meng de ondertussen gare pasta onder al dit lekkers en werk af met de overige peterselie.
Recept: Antonio Carluccio
Rabarber-gemberconfituur
De rabarber staat weer weelderig in de tuin, de kindjes lusten al eens confituur op hun boterham en ik ben gek van gember.
Toen ik op Ruth’s blog nientediparticolare (een aanrader trouwens) dit recept van Madam Confituur tegenkwam duurde het geen 10 minuten voor ik achter het fornuis stond. Nooit gedacht dat confituur maken zo leuk kon zijn. Zolang er rabarber in de tuin staat zullen er hier nog veel confituurmomenten volgen.
500 g rabarberstelen
1,5 cm gember (geschild en in zeer kleine stukjes gesneden)
25 ml vers geperst sinaasappelsap
250 g confituursuiker (verhouding 2 kg fruit versus 1 kg suiker)
Was de rabarberstelen, schil ze en snij ze in stukken. Ook de gember schilt u en snijdt u in fijne stukken. Doe alles samen in een kookpot en voeg het sinaasappelsap toe.Laat het geheel koken totdat alles goed mals is. Haal daarna de pot van het vuur en voeg de confituursuiker toe. Los deze goed op in het mengsel en breng vervolgens alles opnieuw aan de kook.Na drie minuten is de confituur dik genoeg en mag u de rabarberconfituur in propere bokalen doen.
Recept: Madam Confituur
Foto: © Thomas Van de Water
filet-pur in Culinaire Ambiance
Een perfect gebakken steak, een brok culinair testosteron, dat zijn leuke dingen om te lezen, dank u, Culinaire Ambiance.
