Penne California
Tussen de feestmaaltijden van de laatste dagen door is deze snelle hap een welgekome afwisseling.
Goed voor 4 personen.
400 g penne
500 g gemengd gehakt
1 kleine ui
150 g geraspte wortels
250 g champignons
1,5 tl knoflookpuree
0,5 tl paprikapoeder
1 tl kerriepoeder
250 ml room
olijfolie & boter
peper & zout
Kook de penne al dente in ruim, gezouten water.
Warm olijfolie en boter op in een grote pan. Bak de kleingesneden ui en het gehakt tot het vlees rul en gaar is. Kruid met peper en zout. Voeg de knoflookpuree, paprika-en kerriepoeder toe. Snij de champignons in stukjes en doe bij het gehakt.
Voeg na 2 minuten bakken de geraspte wortel toe. Doe als laatste de room erbij en laat enkele minuten inkoken. Kruid bij naar smaak met peper en zout.
Doe de penne bij de saus en roer alles nog eens goed om.
Recept: Veerle Goossens.
Fotografie: © Thomas Van de Water
Go, go Sergio!
Van ondernemerschap gesproken, Peter Goosens ging in zee met Feeling en de heren achter studio 100 voor de ondertussen één jaar oude ‘Njam’ kookzender en -magazine.
Maar zijn drie sterren-collega Sergio Herman zit ook niet stil, naast Oud Sluis,Casa Chico y Luna en Pure-C staan er nog een heel aantal projecten op til. Zo kan je in maart het nieuwe gastronomische kunstobjectboek ‘Sergiologie‘ in huis halen, met prachtige foto’s van Stephan Vanfleteren en Tony Le Duc. Deze laatste is naast gerenomeerd foodfotograaf ook oprichter van uitgeverij ‘Minestrone‘, alwaar Sergio vanaf heden medeuitgever wordt, dat beloofd!
SERGIOLOGY from Minestrone Cookbooks on Vimeo.
Verder zijn we in blijde verwachting van ‘La Chapelle‘ het Antwerpse culinaire avontuur samen met z’n poulin Nick Bril. In 2013 zou dit prachtige project van start gaan, en dat vlak achter ons kantoor, als dat maar goed komt. In januari 2012 is er dan nog de langverwachte lancering van z’n webshop, en wat denken jullie van deze prachtige keuken die sinds kort te verkrijgen is. Zo’n 5 jaar geleden werd onze topchef benaderd door keukenfabrikant Obumex. De opdracht? Een zo praktisch mogelijke keuken creëren. Na jarenlang nadenken, bespreken en ontwikkelen is het resultaat er eindelijk. Sergio zelf wilde een keuken die stoer, sexy en functioneel was. Opzet geslaagd zou ik zo zeggen, deze mag meteen in ons huisje geïnstalleerd worden, maar eerst moet er nog wat gespaard worden vrees ik.
Mnr Sergio, als het aan mij ligt wordt je uitgeroepen tot ondernemer van het jaar.
Film & Food
Leuk, die kerstcadeautjes: een bamboo snijplank, mooie bordjes, … en dit luchtig kookboek ‘Het filmkookboek‘.
Je hebt meteen zin om door je filmarchief te gaan. Aziatische soep of fondue uit ‘Lost in Translation‘, de vol-au-vent uit ‘Fargo‘ of Amélie Poulin die zichtbaar geniet van het breken van het karamellaagje van haar crème brulée. En wat denk je van volgende klassiekers?
Gemarineerde lamsbout
Goed voor 6 personen.
lamsbout (ongeveer 2 kg)
een handje verse rozemarijn (fijngehakt)
1 tl mosterdpoeder
2 el verse gemberwortel (fijngehakt)
1 tl sojasaus
1 handje verse munt (fijngehakt)
1 tl witewijnazijn
1 tl ruwe rietsuiker
3 tenen knoflook
Leg de lamsbout in een grote braadslede. Het vlees moet minimaal 2 uur marineren, dus begin daarmee. Doe de rozemarijn met alle ingrediënten, behalve de knoflook, in een grote vijzel. Wrijf alles goed door elkaar, smeer de lamsbout met het mengsel in en masseer het goed in het vlees. Hak de tenen knoflook in kleine puntjes en prik die her en der in het vlees.
Dek de lamsbout af en laat hem minimaal 2 uur op een koele plek staan, maar als je tijd hebt liever langer. Zet de oven ongeveer een halfuur van tevoren op 230°C/210°C aan. Zet de lamsbout 20 min. in de hete oven, verlaag de temperatuur dan tot 200°C/ 180°C en laat hem nog 1 u en 20 min. staan voor vlees dat vanbinnen nog mooi roze en sappig is, en een kwartiertje langer als je van wat meer doorbakken vlees houdt.
Laat het vlees voor het snijden ongeveer 10 min. tot rust komen.
Recept: Sophie Dahl Van seizoen naar Seizoen
Fotografie: © Thomas Van de Water
Gravad Lax- hapje
Op Kerstdag is het zover, dan gaan Sander en ik voor gans de familie koken. Alles erop en eraan voor een 25-tal personen, haalbare niet te complexe gerechtjes zijn dus een must.
Dit is alvast een serieuze kanshebber in de categorie hapjes. Een Gravad Lax op z’n Sergio’s maar dan zonder het Knäckebröd, dat vonden ik en m’n voorproevers wat te overheersend van smaak, dus werd het een lepelhapje.
1 stuk zalmfilet op de huid van 500 g
300 g zeezout
400 g suiker
3 el zwarte peperkorrels
1/2 bosje dille (fijngesneden voor de zalmpekel)graantjesmosterd
100 g mayonaise
1 bosje dille om de zalm met in te vrijven
tuinkers of iets anders groen
Zalmpekel: pekel de zalm 24 uur voor het serveren. Meng alle ingrediënten. Beleg de zalm aan de onder en de bovenkant met dit mengsel, en rol hem in vershoudfolie (tip Sander). Spoel de zalm daarna af onder de kraan. Dep goed droog met een handdoek. Wrijf de zalm in met een laagje fijngesneden dille en snij hem in dunne plakjes.
Mayonaise: meng de mayonaise met een flinke lepel graanmosterd naar smaak.
Afwerking: werk af met de tuinkers en de dilletopjes.
Presenteer dit alles op een lepeltje.
Recept: Sergio op reis
Fotografie: © Thomas Van de Water
Geluk is er om te delen
Een aantal dagen geleden werden we uitgenodigd op de officiële opening van het inmiddels vierde ‘Les Tartes de Françoise-atelier‘, ditmaal in Antwerpen.
Wat in 1994 begon met biscuitdeeg, citroencrème en een primitief oventje groeide blijkbaar snel uit tot een succesverhaal.
Zelf ben ik niet zo’n zoetekauw, maar deze taartjes zouden me wel overtuigen verzekerde een aantal bevriende taartenfeeën me.
Hun motto ‘Geluk is er om te delen’ indachtig, werden ons de meest gevarieerde quiches en taartjes voorgeschoteld. In combinatie met een drankje en het gezelschap van collega bloggers Anniek en Yves en partners werd het een gezellige avond. En ja hoor, de taartenfeeën hadden gelijk, de quiches waren lekker, maar het was toch de ‘rodevruchtenmeringue‘ die me het meest zal bijblijven. Een echte aanrader!
Fotografie: © Thomas Van de Water
Groovy lunch boxes
Grappig hoe ouders hun kinderen trachten te stimuleren hun boterhammetjes op te eten.
Ik vrees dat het de ouders ten huizen Van de Water-Favere aan tijd ontbreekt, maar voor de moedige mama’s en papa’s, op ‘lunchboxawesome‘ vind je massa’s inspiratie.
Sneeuwei met bramen en yoghurt
Klop een merringue (150 g eiwit, 150 g suiker)
Klop deze op tot een stijve massa, spuit in ingevette silicone vormen (halve bollen)
Spuit rijkelijk op zodat het eiwit boven de vorm uitkomt.
Bak in een oven van 150°C gedurende 15 minuten in een plaat met warm water.
Laat ze 5 minuten afkoelen en snijd ze dan gelijk met het oppervlak van de vorm.
Leg de halve bollen op een bakpapier en leg ze in de koeling.
Over de bollen komt een krokante laag gevormd door (200 g glucose, 100g suiker)
Smelt deze samen in een potje en verwarm tot karamelkleur.
Stort de massa uit op een plaat met bakpapier of silicone, laat volledig afkoelen.
Doe deze hardgeworden massa in een blender of keukenmachine en mix tot poeder.
Strooi dit poeder met behulp van een zeefje op silicone matjes boven een cirkelvormig sjabloon van 11cm doorsnede.
Laat dit poeder tot een doorschijnende massa smelten in een oven van 180 °C. Leg de vormpjes opzij.
Dit idee en recept komt van Peter Gillmore, een Australische chef.
Het idee is dat je de halve bollen meringue uitlepelt, vult met ijs of sorbet en dan de bal dichtmaakt.
Vervolgens de caramelcirkel erop plaatst en dan met behulp van een bunzenbrander de caramel doet smelten zodat deze de eiwitbal omsluit. Afwerken met bloemsuiker en het sneeuwbaleffect is compleet.
Wij hebben dit dessert niet volledig gekopieerd en onze versie is gevuld met bramen/karnemelkijs.
Onderin het glas:
Hangop (uitgelekte yoghurt, lichtjes gezoet en aangezuurd met limoen)
Coulis van bramen
Granite van bramen (half coulis en half suikerwater, zuren met limoen, invriezen en krabben met een vork tot sneeuwkristallen)
Alles onderin het glas, sneeuwbal erbovenop en serveren.
Recept: Toon De Bock & Christof Roothooft interpreteerden Peter Gillmore.
Fotografie: © Thomas Van de Water
A most unusual gin
Altijd leuk als er bij het thuiskomen een onverwacht presentje voor de deur staat. Als het dan nog om een fles van m’n favoriete sterke drank gaat, kan de dag helemaal niet meer stuk.
Hendrick’s gin, ik had er nooit eerder van gehoord, maar de old school fles en knap vormgegeven etiket en label spraken me meteen aan.
Toen ik las dat komkommer hun (geheime) ingrediënt was en dat je als het aan hen lag het obligate citrusschijfje best vergeet en vervangt door een schijfje komkommer, was mijn nieuwsgierigheid meteen geprikkeld. Tijd om te proeven, en een aantal van hun cocktails te proberen. Mmh, mmh, me happy!
