Vrijdag 05/11/10 was het zover, ons etentje in restaurant Bartholomeus , pal op de zeedijk van Heist. We waren er reeds vaak voorbij gewandeld tijdens onze uitstapjes aan zee, maar een bezoekje was er tot nu toe nog niet van gekomen.
Toen ik een aantal weken geleden een telefoontje kreeg van de mensen achter de wedstrijd ‘kook internationaal met de grijze garnaal‘ met het nieuws dat ik bij de gelukkigen was en een diner voor 2 had gewonnen in restaurant Bartholomeus, kon m’n dag niet meer stuk.

Het werd een schitterende avond, de gastvrouw stelde ons onmiddelijk op ons gemak, en zei dat ze ons eens goed ging verwennen. We werden getrakteerd op het menu Bartholomeus met aangepaste wijnen.

Bij een heerlijk glaasje Champagne Mailly Grand Cru kwamen 4 zeer smakelijke amuses, ik tracht ze even te reconstrueren. Van links naar rechts had je eerst Noordzee krab met appelyoghurt en een sorbet van limoen, gevolgd door een omeletje met versgepelde garnalen in een tomatencoulis, als derde hapje was er een sardientje met bergamotgelei en erwtenpuree, om dan af te sluiten met krokantjes van aardappel met pickels.

Het eerste gerechtje was meteen het meest gedurfde van de avond, roodbaars met zeeschelpen, selder en wasabi, en niet te vergeten de quenelletjes sorbet, echte (zee)smaakbommetjes in je mond.
Het volgende schoteltje was een mooi gepresenteerde St.-Jacobsvrucht met eekhoorntjesbrood, peterselie en een risotto met Reggiano was wederom om de vingers van af te likken.

Als hoofdgerecht koos Sofie voor de wilde eend met spruiten, herfsttruffel en ajuin. Normaal gezien ben ik niet zo’n voorstander van te veel streepjes en puntjes op een bord, maar bij dit gerecht had elk quenelletje, sorbetje, pureetje en streepje z’n functie. Sofie was in de wolken. Ik koos voor de eveneens zeer lekkere zeeduivel met aubergine, tomaat en kerrie. Bij al dit lekkers hoorde ook steeds aangepaste wijnen, aangezien ik geen grote kenner ben, ga ik hier niet over uitwijden, de wijnkeuze was iedere keer verrassend fris en bij iedere gang werd voldoende nageschonken. Wat mij betreft, dik in orde.

En toen was er dessert! Normaal gezien zou ik steeds voor iets hartigs gaan, maar aangezien Sofie voor de kaas ‘Damse Mokke’ met kervelwortel en champignons koos, en ik toch benieuwd was naar het dessert met peer, zoethout, koffie en chocolade ging ik voor de zoete afsluiter. Groot was mijn plezier toen ik m’n bordje zag aankomen, prachtig gepresenteerde smaakbommetjes, kijk en begrijp wat ik bedoel.

Terwijl we nog genoten van koffie en  thee met verse macarons, pralines en mini gebakjes, kwam de chef -kok ‘Bart Desmidt‘ persoonlijk vragen of alles naar wens was geweest. Het antwoord was simpel, we hebben er geweldig van genoten.

Aan de mensen van de grijze garnaal en  het Nederlands visbureau, nog eens een dikke merci, en als jullie nog eens zo’n wedstrijd organiseren, count me in!

Fotografie: © Thomas Van de Water